Formy męsko- i żeńskoosobowe a niebinarni użytkownicy polszczyzny. U źródeł nowych zjawisk leksykalno-gramatycznych we współczesnym języku polskim

Abstrakt

Przedmiotem rozważań w artykule są zjawiska obserwowane we współczesnej polszczyźnie, będące wynikiem poszukiwania sposobów uniknięcia wykluczania przez formy językowe osób niebinarnych. Punktem wyjścia stało się pytanie o poprawność stosowania maskulatywów w odniesieniu do osób różnej płci, a w konsekwencji – zagadnienie tworzenia feminatywów (jako przeciwwagi dla maskulatywów) oraz unikanie jednych i drugich przez osoby niebinarne, czego dotyczy większa część artykułu. Źródłem materiału językowego i prezentowanych analiz są teksty z magazynu „DUMA”, stanowiącego swego rodzaju forum dla osób nienormatywnych płciowo. Autor artykułu dokonał ekscerpcji i opisu licznie występujących tam osobatywów oraz innych wyrażeń złożonych (w tym złożeń hybrydalnych) i związków składniowych konstruowanych z użyciem licznych zapożyczeń i neologizmów (konfrontując je z zawartością przede wszystkim definicyjnych słowników języka polskiego), a także przedstawił przykłady niestandardowych form gramatycznych, które proponuje się w celu uniknięcia wyrażania gramatycznej kategorii rodzaju.