Czy rzeczywiście wszystko się może zdarzyć? Analiza składniowo-semantyczna czasownika zdarzyć się
PDF

Słowa kluczowe

zdarzyło się coś
zdarzyło się, że_
czasownik
jednostka języka
analiza składniowo-semantyczna

Jak cytować

Zemlanaja, N. (2016). Czy rzeczywiście wszystko się może zdarzyć? Analiza składniowo-semantyczna czasownika zdarzyć się. Język Polski, 96(4), 75–87. https://doi.org/10.31286/JP.96.4.6

Abstrakt

Liczba znaczeń czasownika zdarzyć się w różnych słownikach języka polskiego waha się od jednego do trzech, definicje znaczeń z kolei są obarczone błędami. Celem autorki artykułu jest przeprowadzenie na nowo analizy lingwistycznej czasownika zdarzyć się. W trakcie badań wykorzystano metody analizy semantycznej, wśród których najważniejsza jest metoda stawiania hipotez i ich weryfikacji za pomocą testów sprzecznościowych. Wyodrębniono dwa kształty zdarzyło się coś zdarzyło się, że_, które uznano za alternatywne zapisy tej samej jednostki języka. Nie dostrzeżono między nimi różnicy semantycznej, zasygnalizowano jedynie różnicę formalną. W artykule zaproponowano także projekt eksplikacji znaczenia jednostki zdarzyło się coś (zdarzyło się, że_).

https://doi.org/10.31286/JP.96.4.6
PDF

Bibliografia

Apresjan J. 1995: Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, przeł. Z. Kozłowska, A. Markowski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 1976: O zasadach rejestracji jednostek języka, „Poradnik Językowy”, z. 8, s. 356–364.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 1988: Preliminaria gramatyki operacyjnej, „Polonica” XIII, s. 163–223.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 1997: Do świata przez język, „Przegląd Humanistyczny”, nr 2, s. 103–129.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 2003: Aspekt i negacja, Instytut Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 2007: Wiedza, fałsz, prawda: słowo o ich wzajemnej relacji, „Przegląd Humanistyczny”, nr 1, s. 1–7.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A., Wawrzyńczyk J. 1993: Polszczyzna, jaką znamy, Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Danielewiczowa M. 2002: Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Dobaczewski A. 2002: Zjawiska percepcji wzrokowej. Studium semantyczne, Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Grochowski M. 1982: Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń.
Zobacz w Google Scholar

Karolak S. 1984: Składnia wyrażeń predykatywnych, [w:] Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, s. 11–211.
Zobacz w Google Scholar

Karolak S. 2001a: O semantyce aspektu w teorii F. Antinucciego i L. Gebert, [w:] tenże, Od semantyki do gramatyki, Instytut Slawistyki PAN, Warszawa, s. 561–605.
Zobacz w Google Scholar

Karolak S. 2001b: Założenia gramatyki o podstawach semantycznych, [w:] tenże, Od semantyki do gramatyki, Instytut Slawistyki PAN, Warszawa, s. 21–61.
Zobacz w Google Scholar

Otfinowski A. 1981: O konstrukcjach typu: zdarza się, że..., „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy. Studia Filologiczne”, z. 9, s. 167–177.
Zobacz w Google Scholar

Puzynina J. 1969: Nazwy czynności we współczesnym języku polskim (słowotwórstwo, semantyka, składnia), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Saloni Z., Świdziński M. 2001: Składnia współczesnego języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Topolińska Z. 1984: Składnia grupy imiennej, [w:] Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, s. 301–393.
Zobacz w Google Scholar

Wajszczuk J. 1997: System znaczeń w obszarze spójników polskich, Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Wierzbicka A. 2006: Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.
Zobacz w Google Scholar

Zaron Z. 1980: Ze studiów nad składnią i semantyką czasownika, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

Żurowski S. 2012: Wyrażenia percepcji słuchowej w języku polskim. Analiza semantyczna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.
Zobacz w Google Scholar

Skip to content