Abstrakt
W tytule artykułu umieszczono dwa wyrazy z zakresu agresji werbalnej: unikatowy (w świetle zachowanych materiałów) datowany na XV wiek czasownik hejstać oraz cieszące się dużą popularnością współczesne hejtować zapożyczone z języka angielskiego. Autorki doprecyzowują ich znaczenie, docierają do ich wspólnego praindoeuropejskiego rdzenia i sytuują je pod kątem motywacji semantycznej na tle innych wyrazów z tego zakresu.
Bibliografia
Bańko M., Czeszewski M., Burzyński J. (red.): Najnowsze słownictwo polskie, Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego (online: http://nowewyrazy.uw.edu.pl/haslo/hejt.html, dostęp: 20 maja 2016).
Zobacz w Google Scholar
Bibliorum sacrorum iuxta Vulgatam Clementinam. Nova editio 1951: curavit A. Gramatica, Typis polyglottis Vaticanis, Vaticanum.
Zobacz w Google Scholar
Boryś W. 2005: Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Brückner A. 1927: Słownik etymologiczny języka polskiego, nakładem Krakowskiej Spółki Wydawniczej, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Dąbrowska A., Nowakowska A. (red.) 2005: Życzliwość i agresja w języku i kulturze, Język a Kultura, t. 17, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Grochowski M. 1982: Zarys analizy semantycznej grupy jednostek wyrażających negatywne etycznie relacje osobowe („kpina” „zniewaga”, „upokorzenie”), „Polonica” VIII, s. 57–72.
Zobacz w Google Scholar
Grzegorczykowa R. 1991: Obelga jako akt mowy, „Poradnik Językowy”, nr 5–6, s. 196–201.
Zobacz w Google Scholar
Jakubowicz M. 2005: Źródła motywacji semantycznej nazw z kręgu życzliwości i agresji, [w:] A. Dąbrowska, A. Nowakowska (red.), Życzliwość i agresja w języku i kulturze, Język a Kultura, t. 17, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, s. 61–68.
Zobacz w Google Scholar
Köbler G. 1995: Deutsches etymologisches Wörterbuch (online: http://www.koeblergerhard.de/derwbhin.html, dostęp 20 maja 2016).
Zobacz w Google Scholar
Krasnowolski A., Niedźwiedzki W. (oprac.) 1914: M. Arcta słownik staropolski, t. 1, Wydawnictwo M. Arcta, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Łoś J. 1915: Przegląd językowych zabytków staropolskich do roku 1543, nakładem Akademii Umiejętności, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Niepytalska-Osiecka A. 2014: O fejku, lajku i hejcie w polszczyźnie internetowej, „Język Polski” XCV, s. 343–352.
Zobacz w Google Scholar
Ożóg K. 1981: O współczesnych polskich wyrazach obraźliwych, „Język Polski” LXI, s. 179–187.
Zobacz w Google Scholar
Peisert M. 2004: Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Pfeifer W. 1989: Etymologisches Wörterbuch des Deutschen, Akademie-Verlag Berlin, Berlin.
Zobacz w Google Scholar
Pisarkowa K. 1976: Pragmatyczne spojrzenie na akty mowy, „Polonica” II, Wrocław, s. 265–279.
Zobacz w Google Scholar
Pisarkowa K. 1978: Hasło honor jako przedmiot analizy pragmatyczno-językowej, „Polonica” IV, s. 126–127.
Zobacz w Google Scholar
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, wyd. 1, Pallottinum, Poznań 1965.
Zobacz w Google Scholar
Plezia M. (red.) 1953: Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce, t. 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław–Kraków–Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Puzynina J. 1997: Słowo – wartość – kultura, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
Zobacz w Google Scholar
Skeat W.W. 1965: A Concise Etymological Dictionary of the English Language, Clarendon Press, Oxford.
Zobacz w Google Scholar
Sławiński J. (red.) 2000: Słownik terminów literackich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Taras B. 2013: Agresja. Studium semantyczno-pragmatyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów.
Zobacz w Google Scholar
Twardzik W. (red.) 2005: Opis źródeł Słownika staropolskiego, Lexis, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Voleková K. 2015: Česká lexikografie 15. století, Academia, Praga.
Zobacz w Google Scholar