@article{Rutkiewicz-Hanczewska_2019, title={Określenia dni tygodnia w nazwach miejscowych Polski: historia, pochodzenie, zmiany}, volume={99}, url={https://jezyk-polski.pl/index.php/jp/article/view/364}, DOI={10.31286/JP.99.4.2}, abstractNote={<p>Przedmiotem artykułu jest omówienie specyfiki jednej z grup motywacyjnych toponimów, a dokładnie określeń pochodzących od nazw dni tygodnia z uwzględnieniem ich chronologii, lokalizacji i tradycji nazywania. Analizowane nazwy są świadectwem związku danego obszaru kraju z tradycją odbywania jarmarków w określonych dniach tygodnia. W średniowieczu występowały one na całym obszarze Polski. Były to nieukształtowane specyficznie miejsca, o luźnej zabudowie, drewnianej i nieobwarowanej. Z takich osad i wsi targowych często wyrastały późniejsze miasta lokacyjne. Toponimy od nazw dni targowych określają osady o charakterystycznym rozmieszczeniu. Znajdują się one przede wszystkim na ziemi poznańskiej, kaliskiej, pozostałe odnajdujemy na terenie Śląska oraz ziemi łęczycko-sieradzkiej. Nieliczne spotkać można w okolicy ziemi sandomierskiej. W nazwach tych znajdujemy nazwy takich dni, jak: <em>wtorek</em> (<em>wtórek</em>), <em>środa, czwartek, piątek i sobota</em>. Najliczniej reprezentowane są nazwy z leksemem sobota w podstawie. Ten bowiem dzień, jako przedświąteczny, uznawano zapewne za najlepszy do odbywania targów.</p>}, number={4}, journal={Język Polski}, author={Rutkiewicz-Hanczewska, Małgorzata}, year={2019}, month={grudz.}, pages={16–29} }