Quasi-augmentatiwa i quasi-deminutiwa w polskich frazeologizmach
PDF

Słowa kluczowe

synchronia
diachronia
słowotwórstwo
frazeologia
semantyka

Jak cytować

Piela, A. (2024). Quasi-augmentatiwa i quasi-deminutiwa w polskich frazeologizmach. Język Polski, 104(3), 39–50. https://doi.org/10.31286/JP.00999

Abstrakt

Podstawowym celem artykułu jest spojrzenie na opozycję synchronia – diachronia z perspektywy frazeologicznej. Rozważania skoncentrowane zostały wokół procesów neutralizacji dawnych deminutywów i augmentatywacji ich nienacechowanych baz słowotwórczych, ale i pewnych wyrazów w przeszłości tautologicznych, które w toku ewolucji przeszły w nazwy powiększające. W tekście zaprezentowane zostały konstrukcje, które utrzymały do naszych czasów pierwotną treść komponentu leksykalnego, ale współcześnie są interpretowane na podstawie aktualnej semantyki wyrazu składowego, np. łoże boleści; łoże śmiertelne; być, znaleźć się między młotem a kowadłem. Omówione zostały również połączenia, które zmodyfikowały swój skład leksykalny w związku z odwróceniem kierunku motywacji opisywanych wyrazów, np. kupić kota w worze kupić kota w worku; do garnca [czyjego] naględać – zaglądać w cudze garnki / komuś w garnki; z jednej misy jadać – jeść z jednej miski. Osobną uwagę poświęcono frazeologizmom, które współcześnie występują z członem neutralnym i nacechowanym.

https://doi.org/10.31286/JP.00999
PDF

Bibliografia

Bąba S. 1989: Innowacje frazeologiczne współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań.
Zobacz w Google Scholar

Buttler D. 1984: Zmienność znaczeń wyrazów w polszczyźnie przełomu XIX i XX wieku. III: Repartycja semantyczna dubletów słowotwórczych, „Poradnik Językowy”, nr 5, s. 277–289.
Zobacz w Google Scholar

Doroszewski W. 1927: Polski przyrostek -ek w wyrazach zapożyczonych, „Prace Filologiczne” XII, s. 145–151.
Zobacz w Google Scholar

Doroszewski W. 1928: Monografie słowotwórcze. Formacje z podstawowym -k- w części sufiksalnej, ,,Prace Filologiczne” XIII, s. 1–261.
Zobacz w Google Scholar

Doroszewski W. 1982: Zasady interpretacji strukturalnej wyrazów, [w:] W. Doroszewski, Język, myślenie, działanie. Rozważania językoznawcy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, s. 295–302.
Zobacz w Google Scholar

Giułumianc K. 1977: Odmianki frazeologiczne w polskim języku literackim, „Prace Filologiczne” XXVII, s. 299–307.
Zobacz w Google Scholar

Grzegorczykowa R. 1979: Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

GWJP: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.
Zobacz w Google Scholar

Honowska M. 1990: O wartości badań czysto synchronicznych dla obserwacji procesów rozwojowych, „Polonica” XV, s. 5–11.
Zobacz w Google Scholar

Janowska A. 2018: Słowotwórstwo. Wyzwania glottodydaktyczne, [w:] A. Achtelik, K. Graboń (red.), W kręgu (glotto)dydaktyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, s. 219–231.
Zobacz w Google Scholar

Kaproń-Charzyńska I. 2013: Między synchronią a diachronią, czyli o problemach z modelowaniem systemu słowotwórczego polszczyzny, „Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny” XII, s. 83–92.
Zobacz w Google Scholar

Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S. 1981: Gramatyka historyczna języka polskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Kleszczowa K. 1998: Staropolskie kategorie słowotwórcze i ich perspektywiczna ewolucja. Rzeczowniki, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
Zobacz w Google Scholar

Kleszczowa K. 2001: O historycznej ciągłości kompetencji językowej, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 6, s. 17–29.
Zobacz w Google Scholar

Kleszczowa K. 2002: Słowotwórstwo w świetle historii, „Postscriptum”, nr 2–3, s. 8–15.
Zobacz w Google Scholar

Kleszczowa K. 2004: Przypadek i prawidłowość w przemianach systemu słowotwórczego, „Poradnik Językowy”, nr 2, s. 51–66.
Zobacz w Google Scholar

Kleszczowa K. 2015: Neutralizacja deminutywności w polskich derywatach, [w:] I. Stramljič Breznik (red.), Manjšalnice v slovanskih jezikih: oblika in vloga. Mednarodna založba Oddelka za slovanske jezike in književnosti, Filozofska fakulteta, Univerza w Mariboru, Maribor, s. 159–169.
Zobacz w Google Scholar

Kozarzewska E. 1969: Typy alternacji w związkach frazeologicznych, „Prace Filologiczne” XIX, s. 179–174.
Zobacz w Google Scholar

Kreja B. 1969: Słowotwórstwo rzeczowników ekspresywnych w języku polskim. Formacje na -ik, -k-, -isko i -ina, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk.
Zobacz w Google Scholar

Kreja B. 2000a: O kilku problemach słowiańskiej (polskiej) derywacji słowotwórczej, [w:] B. Kreja, Z zagadnień ogólnych polskiego słowotwórstwa. Studia, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, s. 62–67.
Zobacz w Google Scholar

Kreja B. 2000b: O tzw. derywacji wstecznej odrzeczownikowej we współczesnym języku polskim, [w:] B. Kreja, Z zagadnień ogólnych polskiego słowotwórstwa. Studia, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, s. 96–128.
Zobacz w Google Scholar

Kreja B. 2002: Deminutiva (itd.) na -iczka i augmentativa (itp.) na -ica w perspektywie historycznej, [w:] B. Kreja, Studia i szkice słowotwórcze, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, s. 167–182.
Zobacz w Google Scholar

L: S.B. Linde, Słownik języka polskiego, t. 1–6, wydanie drugie, poprawne i pomnożone, w Drukarni Zakładu Ossolińskich, Lwów 1854–1860 [wyd. fototypiczne: Gutenberg Print, Warszawa 1994–1995].
Zobacz w Google Scholar

Michalewski K. 1984: Dystrybucja polskich rzeczownikowych formantów przyrostkowych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Zobacz w Google Scholar

Nagórko A. 2010: Podręczna gramatyka języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

NDTr: M.A. Trotz, Nowy dykcyonarz, to jest Mownik polsko-niemiecko- francuski […], t. 3, nakład: Jean Frederic Gleditsch, Leipzig 1764 (online: https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/7823/edition/7138/content, dostęp: 20 maja 2023).
Zobacz w Google Scholar

NKPP: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, red. J. Krzyżanowski, t. 1–4, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969–1978.
Zobacz w Google Scholar

Piela A. 2014: Archaizmy jako składniki związków frazeologicznych w słownikach współczesnej polszczyzny, „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego”, t. 60, s. 235–249.
Zobacz w Google Scholar

PPRys: S. Rysiński, Przypowieści polskie (Proverbiorum polonicorum centuriae decem et octo), Piotr Blastus Kmita, Lubcz 1618 (online: https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/26159/edition/23658/content, dostęp: 27 czerwca 2023).
Zobacz w Google Scholar

Sarnowski M. 1991: Quasi-deminutiwa w języku rosyjskim i polskim, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

SeBań: A. Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 1–2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
Zobacz w Google Scholar

SeBor: W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005.
Zobacz w Google Scholar

SeMań: W. Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017.
Zobacz w Google Scholar

SJPDor: Słownik języka polskiego, red. W. Doroszewski, t. 1–11, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969.
Zobacz w Google Scholar

Skarżyński M. 1999: Powstanie i rozwój polskiego słowotwórstwa opisowego, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, Kraków.
Zobacz w Google Scholar

SPXVI: Słownik polszczyzny XVI wieku, red. M.R. Mayenowa (t. 1–34), K. Mrowcewicz (t. 35–39), t. 1–22, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław–Warszawa–Kraków 1966–1994, t. 23–39, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1995–2021.
Zobacz w Google Scholar

SStp: Słownik staropolski, red. S. Urbańczyk, t. 1–11, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Wrocław–Warszawa–Kraków 1953–2002.
Zobacz w Google Scholar

SW: Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 1–8, nakładem prenumeratorów i Kasy im. Mianowskiego, Warszawa 1900–1927.
Zobacz w Google Scholar

SWil: Słownik języka polskiego, t. 1–2, wyd. staraniem i kosztem M. Orgelbranda, Wilno 1861.
Zobacz w Google Scholar

USJP: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. 1–4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Zobacz w Google Scholar

Warchoł S. 1984: Geneza i rozwój słowiańskich formacji ekspresywnych z sufiksalnym -k- i -c-, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Łódź.
Zobacz w Google Scholar

Waszakowa K. 2017: Kognitywno-komunikacyjne aspekty słowotwórstwa. Wybrane zagadnienia opisu derywacji w języku polskim, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

WSJP PAN: Wielki słownik języka polskiego PAN, red. P. Żmigrodzki (online: http://www.wsjp.pl, dostęp: maj – czerwiec 2023).
Zobacz w Google Scholar

Skip to content