Abstrakt
Artykuł ma na celu usystematyzowanie wiedzy o różnych źródłach poprawnościowych oraz zaproponowanie ich hierarchizacji, której zmuszeni są dokonywać w trakcie pracy redaktorzy (czy inne osoby opracowujące tekst pod względem językowym). Autorki wymieniają tu podstawowe narzędzia służące redaktorom do ustalania form prawidłowych, przedstawiają ich wady i zalety oraz wskazują na występujące między nimi rozbieżności. Na koniec podejmują próbę sformułowania ogólnych postulatów dotyczących polityki językowej wobec osób o wysokiej świadomości językowej.