Słowa kluczowe
refleksywność językowa
zarządzanie językiem
językoznawstwo publiczne
Jak cytować
Abstrakt
Współczesne przemiany świata (w tym rzeczywistości językowej) wywołują wzmożoną refleksywność (także refleksywność językową). Jej następstwem jest wzrost podmiotowości jednostkowej i zbiorowej. Razem stwarza to warunki do wyłonienia się w wyniku nowego podziału pracy naukowej lingwistyki publicznej i zarządzania językiem.
Bibliografia
Beck U., Giddens A., Lash S. 2009: Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności, przeł. J. Konieczny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Burawoy M. 2009: O socjologię publiczną, [w:] Nowe perspektywy teorii socjologicznej, red. A. Manterys, J. Mucha, przeł. A. Dziuban, Zakład Wydawniczy NOMOS, Kraków, s. 525–561.
Zobacz w Google Scholar
Fromm E. 2000: Rewolucja nadziei: ku uczłowieczonej technologii, przeł. H. Adamska, Rebis, Poznań.
Zobacz w Google Scholar
Kozielecki J. 2006: Psychologia nadziei, ŻAK Wydawnictwo Akademickie, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Lubaś W. 2009: Polityka językowa, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Opole.
Zobacz w Google Scholar
Markowski A. 2005: Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Ong W.J. 1991: Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przeł. J. Japola, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin.
Zobacz w Google Scholar