Abstrakt
Autor przypomina, że przed dwudziestu laty, tzn. w r. 1993, odbyła się w Krakowie konferencja zorganizowana przez Komisję Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN pod tym samym tytułem, co obecna debata: Kultura języka dziś. Niegdyś, aż do końca XVIII w., zdaniem autora, propagowanie kultury języka polegało głównie na promocji dobrych wzorów pisanych i mówionych, obecnie zaś koncentruje się ono na piętnowaniu błędów językowych. Tom z referatami wydany po konferencji z 1993 r. świadczy, że ówczesne zjawiska i problemy kultury języka polskiego, a także ich hierarchia ważności, są nadal aktualne. A są to: anglicyzacja i reanglicyzacja słownictwa, niezrozumiałość polszczyzny urzędowej, wulgaryzacja i agresywizacja polszczyzny używanej w życiu publicznym. Aby przeciwstawić się tym zjawiskom i tendencjom, niezbędny wydaje się odpowiedni udział rodziny i szkoły w wychowaniu językowym najmłodszego pokolenia. Autor proponuje podjęcie szerokiej promocji pożądanych wzorów komunikacji w rodzinie także za pomocą stosownych ogłoszeń społecznych w mediach masowych.