Abstrakt
Autorka uznaje zdania wprowadzane zaimkiem względnym umieszczonym po kropce, średniku lub dwukropku, czasem zwane zdaniami anaforycznymi, za szczególnego rodzaju zdania rozwijające. Zdania tego typu były częste w staropolskich i średniopolskich tekstach. Współcześnie te nieco manieryczne konstrukcje używane są sporadycznie.
Bibliografia
Bajerowa I. 1964: Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo PAN, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Crystal D. 1997: A Dictionary of Linguistics and Phonetics, Blackwell, Oxford.
Zobacz w Google Scholar
Czuba J. 1990: Co to są zdania rozwijające?, Język Polski w Szkole Średniej, z. 2, s. 105–113.
Zobacz w Google Scholar
Furmanik S. 1955: O interpunkcji w drukach staropolskich, Pamiętnik Literacki XLVI, z. 4, s. 426–468.
Zobacz w Google Scholar
Górski K. i in. 1955: Zasady wydawania tekstów staropolskich. Projekt, Zakład im. Ossolińskich — Wydawnictwo PAN, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Grzegorczykowa R. 1977: O pewnym typie zdań rozwijających, Poradnik Językowy, z. 4, s. 164–167.
Zobacz w Google Scholar
Grzegorczykowa R. 1996: Wykłady z polskiej składni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Heinz A. 1967: Kategorie przejściowe (pośrednie) w języku, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego XXV, s. 45–61.
Zobacz w Google Scholar
Jaworski M. 1974: Podręczna gramatyka języka polskiego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Jodłowski S. 1976: Podstawy polskiej składni, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Klemensiewicz Z. 1969: Zarys składni polskiej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S. 1964: Gramatyka historyczna języka polskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Krasnowolski A. 1909: Systematyczna składnia języka polskiego, wyd. 2 poprawione, Wydawnictwo M. Arcta, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Łęgowska-Grybosiowa A. 1969: Uwagi o staropolskim zdaniu nawiązanym zaimkiem który, Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego nr 1, Prace Językoznawcze 1, Katowice, s. 23–37.
Zobacz w Google Scholar
Polański K. 1967: Składnia zdania złożonego w języku górnołużyckim, Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo PAN, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Ruszkowski M. 2001: Kategorie pośrednie w składni polskiej, Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, Kielce.
Zobacz w Google Scholar
Twardzik W. 1997: O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Twardzikowa J. 1975: Zdania rozwijające w polskim systemie opozycji hipotaktycznych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo PAN, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Wierzbicka A. 1966: System składniowo-stylistyczny prozy polskiego renesansu, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar