Abstrakt
Celem artykułu jest ustalenie wzajemnego oddziaływania polskiej ortografii i wymowy w rozwoju historycznym. W pierwszym okresie rozwoju polskiego piśmiennictwa (do poł. XVI w.) ortografię polską dostosowywano stopniowo do wymowy. Stabilizacja ortografii spowodowała, że w następnych stuleciach różnice pomiędzy wymową a ortografią zwiększały się. Ortografia wpływała niekiedy na zahamowanie niektórych procesów fonetycznych.
Bibliografia
Bajerowa I. 1964: Kształtowanie się systemu polskiego języka literackiego w XVIII wieku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 1975: Język polski najstarszej doby piśmiennej (XII–XIII w.), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Warszawa–Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 1986: Samogłoska nosowa ę we współczesnej polszczyźnie — zakres występowania, funkcja, norma, Prace Filologiczne XXXIII, s. 187–193.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 1989: Język mieszkańców Krakowa, cz. 1: Zagadnienia teoretyczne, fonetyka, fleksja, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 2005: Czy grafia staropolska rozstrzyga problem pierwotnego zasięgu tzw. kaszubienia?, [w:] Ad perpetuam rei memoriam. Profesorowi Wojciechowi Ryszardowi Rzepce z okazji 65. urodzin, red. J. Migdał, Wydawnictwo «Poznańskie Studia Polonistyczne», Poznań, s. 125–129.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 2006: Zasady poprawnej wymowy polskiej, Język Polski LXXXVI, s. 161–172.
Zobacz w Google Scholar
Dunaj B. 2015: Zwięzła historia języka polskiego — założenia opisu, Poznańskie Studia Polonistyczne, Seria Językoznawcza, t. 22, s. 69–79.
Zobacz w Google Scholar
Jodłowski S. 1979: Losy polskiej ortografii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kamińska K. 1953: Pisownia druków polskich XVI wieku, Prace Polonistyczne, seria XI, Łódź, s. 5–28.
Zobacz w Google Scholar
Klemensiewicz Z. 1961/1965: Historia języka polskiego, cz. 1: Doba staropolska, cz. 2: Doba średniopolska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kurkowska H. 1981: Próba charakterystyki socjolingwistycznej współczesnego języka polskiego, [w:] Współczesna polszczyzna. Wybór zagadnień, red. H. Kurkowska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Mycawka M. 2012: Język polski XIV wieku. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Mycawka M. 2015: W sprawie chronologii Kazań świętokrzyskich, Język Polski XCV, s. 171–179.
Zobacz w Google Scholar
Ostaszewska D. (red.) 2002: Polszczyzna XVII wieku. Stan i przeobrażenia, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice.
Zobacz w Google Scholar
Perlin J. 2004: Ile było w historii języka polskiego przypadków wpływu pisowni na ewolucję praw głosowych lub wymowę poszczególnych wyrazów, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LX, s. 11–15.
Zobacz w Google Scholar
Polański E. 2004: Reformy ortografii polskiej — wczoraj, dziś, jutro, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LX, s. 29–46.
Zobacz w Google Scholar
Rozwadowski J. 1909: Bulla z r. 1136 jako najstarszy zabytek języka polskiego, Materiały i Prace Komisji Językowej IV, s. 433–482.
Zobacz w Google Scholar
Stieber Z. 1958: Rozwój fonologiczny języka polskiego, wyd. 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Taszycki W. 1949: Najdawniejsze zabytki języka polskiego, wyd. 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar
Taszycki W. 1955: Historia i znaczenie nazwy Wawel, Onomastica I, s. 41–59, przedruk w: tenże, Rozprawy i studia polonistyczne, t. 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław 1961, s. 210–216.
Zobacz w Google Scholar
Urbańczyk S. 1955: Rozwój ortografii polskiej, Język Polski XXXV, s. 81–92.
Zobacz w Google Scholar