Abstrakt
W artykule autor podejmuje się określenia zasięgów występowania na polskim obszarze etnicznojęzykowym wyrazu nicpoty(m), powstałego z frazy zaimkowej nic po tym/tem, który w różnych wariantach morfologicznych (por. nicpotym, nicpotem, nicpoty) jest używany w gwarach w funkcji przymiotnika/przysłówka, określającego rzecz/czynność bezwartościową, bez sensu, oraz w funkcji rzeczownika, nazywającego człowieka niewiele wartego, łobuza, hultaja, chuligana. Współcześnie formy te uznawane są za regionalizmy wielkopolskie, ale w przeszłości były znane na większym obszarze Polski, obejmującym jej część zachodnią i południową, oraz były używane w ogólnym wariancie polszczyzny. Wyznaczenie ich prymarnie najdalszych zasięgów funkcjonowania zostało poprzedzone analizą filologicznych źródeł historycznych i współczesnych polszczyzny – ogólnopolskich i gwarowych.
Bibliografia
Bąk P. 1968: Gwara okolic Kramska w powiecie konińskim (Zarys fonetyki i słowotwórstwa), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław–Warszawa–Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Długosz-Kurczabowa K. 2010: Jaka jest etymologa wyrazów nicpoń i nicpotem? (online: http://sjp.pwn.pl/slowniki/nicpo%C5%84.html, dostęp: 12 kwietnia 2017).
Zobacz w Google Scholar
Gruchmanowa M. 1969: Gwary Kramsk, Podmokli i Dąbrówki w województwie zielonogórskim, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Zielona Góra.
Zobacz w Google Scholar
Steffen W. 1984: Słownik warmiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar