Co tu zaszło? O cechach semantycznych czasownika zajść
PDF

Słowa kluczowe

analiza składniowo-semantyczna
jednostka języka
zdarzenie
zaszło coś

Jak cytować

Zemlanaja, N. (2021). Co tu zaszło? O cechach semantycznych czasownika zajść. Język Polski, (1), 22–30. https://doi.org/10.31286/JP.101.1.2

Abstrakt

Artykuł przedstawia analizę składniowo-semantyczną jednostki języka zaszło coś, która jest bliskoznaczna wobec zdarzyło się [coś], wydarzyło się [coś]. W trakcie badań wykorzystano metodę stawiania hipotez i ich weryfikacji za pomocą testów sprzecznościowych i testu substytucji, przeprowadzono analizę typowej sytuacji, do której nazwania używamy danego wyrażenia, a także zbadano negatywny materiał językowy. Jednostkę języka zaszło coś odróżniono od innej, formalnie do niej podobnej – zaszło/zachodzi [coś]. Odnotowano różnice formalno-gramatyczne między nimi, a także zaproponowano projekt eksplikacji znaczenia jednostki będącej przedmiotem analizy.

https://doi.org/10.31286/JP.101.1.2
PDF

Bibliografia

Apresjan J. 1974/1995: Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, przeł. Z. Kozłowska, A. Markowski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 1976: O zasadach rejestracji jednostek języka, "Poradnik Językowy", z. 8, s. 356–364.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 1978: Jednostki języka a produkty językowe. Problem tzw. orzeczeń peryfrastycznych, [w:] M. Szymczak (red.), Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk, s. 17–30.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 2003: Aspekt i negacja, Instytut Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Bogusławski A. 2007: Wiedza, fałsz, prawda: słowo o ich wzajemnej relacji, "Przegląd Humanistyczny", nr 1, s. 1–7.
Zobacz w Google Scholar

Danielewiczowa M. 2002: Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar

Danielewiczowa M. 2017: Argumenty i modyfikatory – głos w dyskusji, "Linguistica Copernicana", nr 14, s. 55–70.
Zobacz w Google Scholar

Grochowski M. 1982: Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń.
Zobacz w Google Scholar

ISJP: Inny słownik języka polskiego, red. M. Bańko, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
Zobacz w Google Scholar

Karolak S. 2001: O semantyce aspektu w teorii F. Antinucciego i L. Gebert, [w:] idem: Od semantyki do gramatyki, Instytut Slawistyki PAN, Warszawa, s. 561–605.
Zobacz w Google Scholar

MSJP: Mały słownik języka polskiego, red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993.
Zobacz w Google Scholar

Nagórko A., Łaziński M., Burkhardt H. 2004: Dystynktywny słownik synonimów, Universitas, Kraków.
Zobacz w Google Scholar

NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego (online: http://nkjp.pl/, dostęp: 10 grudnia 2019).
Zobacz w Google Scholar

NSJP: Nowy słownik języka polskiego, red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Zobacz w Google Scholar

PSWP: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. H. Zgółkowa, t. 47 i 48, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 2004.
Zobacz w Google Scholar

SJPDor: Słownik języka polskiego, red. W. Doroszewski, t. 10, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968.
Zobacz w Google Scholar

SJPDun: Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Wilga, Warszawa 1996.
Zobacz w Google Scholar

SJPSzym: Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. 3, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981.
Zobacz w Google Scholar

SSGCzP: Słownik syntaktyczno-generatywny czasowników polskich, red. K. Polański, t. 5, Wydawnictwo PAN, Kraków 1992.
Zobacz w Google Scholar

USJP: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Zobacz w Google Scholar

WSJP PAN: Wielki słownik języka polskiego PAN, red. P. Żmigrodzki (online: www.wsjp.pl/, dostęp: 10 listopada 2019).
Zobacz w Google Scholar

Zemlanaja N. 2016: Czy rzeczywiście wszystko się może zdarzyć? Analiza składniowo-semantyczna czasownika zdarzyć się, "Język Polski" XCVI, z. 4, s. 75–87.
Zobacz w Google Scholar

Zemlanaja N. 2017: Wydarzyć się: od składni zdania do jednostki języka, "Linguistica Copernicana", nr 14, s. 165–177.
Zobacz w Google Scholar

Skip to content