Czy etymologia polskiego wyrazu kobieta na zawsze pozostanie nierozwiązana zagadką?
PDF

Słowa kluczowe

język polski
leksyka
chronologia
etymologia
kobieta

Jak cytować

Fałowski, A. (2025). Czy etymologia polskiego wyrazu kobieta na zawsze pozostanie nierozwiązana zagadką?. Język Polski, 105(3), 114–124. https://doi.org/10.31286/JP.001079

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest chronologia i etymologia polskiego wyrazu kobieta. Krytycznie omówiono dotychczasowe próby rozwiązania wskazanych kwestii, zaproponowano też całkiem nowe spojrzenie na pochodzenie tego słowa. Można je ująć w kilku punktach: 1. wyraz kobieta pojawił się jako nacechowana negatywnie, prześmiewcza i żartobliwa, z odcieniem pogardy nazwa osoby płci żeńskiej w literaturze sowizdrzalskiej w XVI w., 2. pierwotne znaczenie wyrazu to ‘najemnica, robotnica, osoba o niskim statusie społecznym, najczęściej pochodząca ze wsi, wykonująca tylko nieskomplikowane prace fizyczne’, 3. nazwa wywodzi się od  maści zwierząt domowych, zwłaszcza bydła, por. kobielaty wół, kobielata krowa, bowiem opieka nad zwierzętami domowymi należała do podstawowych obowiązków wieśniaczek, 4. proces słowotwórczy przebiegał być może w sposób następujący: przekobiały > kobiałykobielaty, kobielata (krowa)kobie(la)ta (prawdopodobnie rozwój nieregularny spowodowany wysoką frekwencja wyrazu) > kobieta/ kobita (być może pod wpływem formacji najmita), 5. wybór takiej, a nie innej maści bydła i innych zwierząt domowych, nawiązujący do koloru białego wskazuje na to, że chodziło o stworzenie formacji aluzyjnej w stosunku do ogólnoliterackiej formy białogłowa, posiadającej wszakże charakter prześmiewczy i pogardliwy.           

 

 

 

https://doi.org/10.31286/JP.001079
PDF

Bibliografia

Czarnecki T. 2001: W poszukiwaniu etymologii wyrazu kobieta, [w:] J. Maćkiewicz, E. Rogowska (red.), W świecie słów i znaczeń. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Bogusławowi Krei, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, s. 96–102.
Zobacz w Google Scholar

ÈSBM: Ètymalagìčny sloŭnìk belaruskaj movy, rèd. V.U. Martynaŭ, t. 4, Navuka ì tèhnìka, Mìnsk 1988.
Zobacz w Google Scholar

ESJPXVII: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku (online: https://sxvii.pl/index.php?strona=haslo&id_hasla=19831&forma=KOBIETA#19831, dostęp: 28 grudnia 2024).
Zobacz w Google Scholar

ÈSSÂ: Ètimologičeskij slovar′ slavânskih âzykov. Praslavânskij leksičeskij fond, red. O.N. Trubačëv, vyp. 10, Nauka, Moskva 1983.
Zobacz w Google Scholar

ESUM: Etìmologìčnij slovnik ukraїns′koї movi, red. O.S. Meľničuk, t. 1–6, Naukova dumka, Kiїv 1982–2012.
Zobacz w Google Scholar

Gloger ES: Z. Gloger, Encyklopedia staropolska, t. 1, Druk P. Laskauera i W. Babickiego, Warszawa 1900.
Zobacz w Google Scholar

Grzeszczuk S. (oprac.) 1966: Antologia literatury sowizdrzalskiej XVI i XVII wieku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

Grzeszczuk S. (oprac.) 1985: Antologia literatury sowizdrzalskiej XVI i XVII wieku, wyd. 2 zmienione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

Holub-Lyer SESJČ: J. Holub, S. Lyer, Stručný etymologický slovník jazyka českého, Státní pedagogické nakladatelství, Praha 1967.
Zobacz w Google Scholar

Jungmann SČN: J. Jungmann, Slovník česko-německý, sv. 1–5, v knížeci arcibiskupské knihtiskárně, u Jozefy vdovy Fetterlové, řizením Václava Šimáčka, Praha 1835–1839.
Zobacz w Google Scholar

KarłSGP: J. Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. 1–6, nakładem Akademii Umiejętności, Kraków 1900–1911.
Zobacz w Google Scholar

Kott ČNS: F.Š. Kott, Česko-německý slovník zvláště grammaticko-fraseologický, d. 1–7, tiskem a nákladem knihtiskárny Josefa Koláře/ Františka Šimáčka, Praha 1878–1893.
Zobacz w Google Scholar

Králik SESS: Ľ. Králik, Stručný etymologický, slovník slovenčiny, Veda, Bratislava 2015.
Zobacz w Google Scholar

KSGP: Kartoteka Słownika gwar polskich (online: https://rcin.org.pl/dlibra/publication/37156?/language=en, dostęp: 30 grudnia 2024).
Zobacz w Google Scholar

KSJPXVII: Kartoteka Słownika języka polskiego XVII–XVIII wieku (online: https://www.rcin.org.pl/dlibra/publication/35009/edition/17271, dostęp: 30 grudnia 2024).
Zobacz w Google Scholar

KSSJ: Krátky slovník slovenského jazyka, red. J. Kačala, M. Pisárčiková, Veda, Bratislava 1989.
Zobacz w Google Scholar

L: S.B. Linde, Słownik języka polskiego, t. 1–6, Drukarnia Księży Pijarów, Warszawa 1807–1814.
Zobacz w Google Scholar

Lexer MH: M. Lexer, Mittelhochdeutsches Handwörterbuch, B. 1, Verlag von S. Hirzel, Leipzig 1872.
Zobacz w Google Scholar

LRS: I.Ch. Dvoreckij, Latinsko-russkij slovar′, Russkij âzyk, Moskva 1976.
Zobacz w Google Scholar

Machek ESJČ: V. Machek, Etymologický slovník jazyka českého, 2 vyd., Academia, Praha 1968.
Zobacz w Google Scholar

PSEMań: W. Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Wydział I Filologiczny, Kraków 2017.
Zobacz w Google Scholar

Rejzek ČES: J. Rejzek, Český etymologický slovník, Leda, Praha 2015.
Zobacz w Google Scholar

Rymut K. 1991: Nazwiska Polaków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Zobacz w Google Scholar

SCP: J. Siatkowski, M. Basaj, Słownik czesko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991.
Zobacz w Google Scholar

SDJPN: J.S. Bandtkie, Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podręcznego używania Polaków i Niemców, Wydawnictwo Wilhelma Gottlieba Korna, Wrocław 1806.
Zobacz w Google Scholar

SEBań: A. Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 1–2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
Zobacz w Google Scholar

SEBor: W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005.
Zobacz w Google Scholar

SEBr: A. Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa 1989.
Zobacz w Google Scholar

SESław: F. Sławski, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. 2, nakładem Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Kraków 1958–1965.
Zobacz w Google Scholar

SNČ: Slovník nespisovné češtiny, red. J. Hugo, Maxdorf, Praha 2006.
Zobacz w Google Scholar

SPXVI: Słownik polszczyzny XVI wieku, red. M.R. Mayenowa, t. 10, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1976.
Zobacz w Google Scholar

SSN: Slovník slovenských nárečí, red. I. Ripka, zv. 1, Veda, Bratislava 1994.
Zobacz w Google Scholar

SSNO: Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki, t. 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968–1970; t. 3, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1971–1973.
Zobacz w Google Scholar

Sstp: Słownik staropolski, red. S. Urbańczyk, t. 7/2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1974.
Zobacz w Google Scholar

SW: Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 1–8, nakładem prenumeratorów i Kasy im. Mianowskiego, Warszawa 1900–1927.
Zobacz w Google Scholar

SWil: Słownik języka polskiego, t. 1–2, wydany staraniem i kosztem Maurycego Orgelbranda, Wilno 1861.
Zobacz w Google Scholar

SWJP: Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Wilga, Warszawa 1996.
Zobacz w Google Scholar

Skip to content